Մինչ օրս սիրտանոթային հիվանդությունների ախտորոշման համար կիրառվող ամենատարածված մեթոդը
համարվում է ուլտրաձայնային հետազոտությունը իր հասանելիության և մատչելիության համար, իսկ
սրտամկանի սնուցման գնահատման համար կիրառվում են ռենտգեն ախտորոշման մեթոդներ (ԿՏ և
սելեկտիվ անգիոգրաֆիա): Սրտամկանի ՄՌՏ դա նոր խոսք է ախտորոշիչ հետազոտությունների ոլորտում,
որը կոչված է լրացնելու, իսկ որոշ դեպքերում շտկելու վերը նկարագրված մեթոդների թերությունները:
Սրտամկանի ՄՌՏ ոչ ինվազիվ հետազոտության տեսակ է, երբ օգտագործելով բարձրադաշտ մագնիսական
դաշտ, հատուկ ռադիոալիքային հաջորդականություններ, ինչպես նաև հավաքված տվյալների բարդ
համակարգչային մոդելավորում ստանում ենք սրտի անատոմիայի և մորֆոլոգիայի վերբերյալ հստակ
պատկերացում:
Ի տարբերության ուլտրաձայնային հետազոտության, ՄՌՏ-ի ժամանակ ստացված
պատկերների որակը կախված չէ ռադիոլոգի հմտությունից և ազդանշանային ընդունիչի պարամետրերից:
Կարելի է ստանալ առանց սահմանափակումների սրտամկանի պատկերներ մի շարք սպեցիֆիկ
պրեկցիաներով: Իսկ ռենտգենային ճառագայթում օգտագործող մեթոդների համեմատ առավելությունը
կայանում է նրանում, որ սրտի ՄՌ հետազոտությունը կարելի է կատարել առանց վախի գերազանցելու
թույլատրելի տարեկան ստացված ճառագայթման շեմը:
Բացի ստատիկ պատկերներից, որոնց միջոցով գնահատվում են սրտամկանի հյուսվածքի փոփոխությունները
T1, T2, T2 tirm, T2* ծրագրերով (օրինակ միոկարդիտների, սարկոիդոզի, ամիլոիդոզի, սրտամկանում
երկաթի կուտակման ժամանակ) ստացվում են նաև կինոսերիաներ (true-FISP ծրագրով), երբ հնարավոր է
լինում գնահատել կծկումների ժամանակ սրտամկանի պատերի անոմալ շարժումները:
Սրտի ՄՌՏ թույլ է տալիս շատ ավելի ճշգրիտ գնահատատել փորոքների ֆունկցիոնալ պարամետրերը
(արտամղման ֆրակցիա, վերջնական դիաստոլիկ և սիստոլիկ ծավալ և չափեր, փորոքների զանգվածը),
ինչը որոշ դեպքերում կարող է վճռորոշ նշանակություն ունենալ բուժման մեթոդի ընտրության հարցում:
Մեթոդի անխոս առավելությունն է հանդիսում նաև կոնտրաստային ուժեղացման կիրառմամբ սրտամկանի
պերֆուզիայի գնահատմումը, ինչպես նաև սրտամկանի պատում կամ սրտի խոռոչներում առկա
գոյացությունների հայտնաբերումը:
Սրտամկանի ՄՌՏ հանդիսանում է ընտրության մեթոդ երբ անհրաժեշտ է ոչ ինվազիվ եղանակով
գնահատել առիթմոգեն աջփորոքային դիսպլազիաները, կարդիոմիոպաթիաները (հիպերտրոֆիկ,
դիլատացիոն, իշեմիկ և ոչ իշեմիկ), սրտապարկի բորբոքային հիվանդությունները և ծավալային
գոյացությունները: Մեթոդի օգնությամբ կարելի է գնահատել նաև սրտամկանի իշեմիկ հիվանդությունը,
սրտի բնածին արատները, անևրիզմաները, սրտի փականների հիվանդությունները (ստենոզ,
անբավարարություն, զարգացման անոմալիաներ):
Հաշվի առնելով սրտամկանի կծկումները հետազոտության ժամանակ, իրականացվում է տվյալների
հավաքման սինխրոնիզացիա սրտի ԷՍԳ-ի և պուլսի հետ, որի հետևանքով կախված առիթմիաների
առկայությունից կամ բացակայությունից հետազոտության տևողությունը կարող է փոփոխվել: Բացի
վերոնշյալ սինխրոնիզացիայից հետազոտվող պացիենտից պահանջվում է ճշգրիտ կատարել հետազոտող
բժշկի հրահանգները (շնչել, պահել շունչը, արտաշնչել)` պատկերների աղավաղումից խուսափելու
համար:
Հետազոտության անցկացման համար բացարձակ հակացուցումներ են հանդիսանում
ռիթմակարգավորիչների, մետաղական իմպլանտների, ինչպես նաև բեկորների և անհայտ ծագման
մետաղների առկայությունը օրգանիզմում, սրտամկանում նոր տեղադրված ստենտերը իսկ կոնտրաստային
ուժեղացմամբ հետազոտության դեպքում՝ ալերգիկ ռեակցիաները կոնտրաստային նյութից: Հարաբերական
հակացուցումներ են կլաուստրաֆոբիան, հղիության առաջին եռամսյակը:
Այսպիսով, սրտի մագնիսա-ռեզոնանսային տոմոգրաֆիան հանդիսանում է գերժամանակակից և բարձր
ինֆորմատիվությամբ օժտված մեթոդ, որը հնարավորություն է տալիս գնահատել սրտի կառուցվածքային և
ֆունկցիոնալ պարամետրերը, ճիշտ ընտրել բուժման մարտավարությունը, ինչպես նաև, հաշվի առնելով
ճառագայթման բացակայությունը, առանց սահմանափակման կիրառել այն բուժման էֆեկտիվությունը
գնահատելու համար: